Genetikçiler, uzun zaman önce soyu tükenmiş bir canlıdan ilk kez RNA molekülleri izole etti ve kodunu çözdü. İsveç Doğa Tarihi Müzesi’nin koleksiyonunda bulunan 130 yıllık bir Tazmanya kaplanı veya tazmanya kurdu örneğinden gelen genetik materyal, bilim insanlarının hayvanın genlerinin nasıl çalıştığını daha iyi anlamalarını sağladı. Araştırmacılar bulgularını Salı günü Genome Research adlı bilimsel dergide yayımlanan bir çalışmada paylaştılar.
Çalışmanın baş yazarı ve İsveç’teki Palaeogenetics ve SciLifeLab Merkezi’nde hesaplamalı biyolog olan Emilio Mármol Sánchez, “RNA, size hücrenin içinden geçme, dokuları bulma ve o hayvan için zamanda korunan gerçek biyolojiyi bulma şansı verir, thylacine türleri, ölmeden hemen önce,” dedi.
Çakal büyüklüğünde olan tazmanya kurdu, keseli bir avcı hayvanıydı. Avrupa yerleşimciler tarafından soyu tükenme noktasına kadar avlandıktan sonra, yaklaşık 2.000 yıl önce Avustralya’nın adalar eyaleti Tazmanya hariç hemen hemen her yerde kayboldu. Esaret altında yaşayan son tazmanya kurdu Benjamin, 1936’da Tazmanya’nın Hobart kentindeki Beaumaris Hayvanat Bahçesi’nde soğuktan öldü.
Mármol Sánchez, ekibinin araştırmasının amacının soyu tükenmiş hayvanları yeniden canlandırmak olmadığını, ancak Tazmanya kaplanının genetik yapısının daha iyi anlaşılmasının, hayvanı bir şekilde geri getirmek için yakın zamanda başlatılan çabalara yardımcı olabileceğini söyledi.
